Eitt sum mær dámar ordiliga væl, er at fara súkklutúr. Eg fekk ein ordiliga kula súkklu í jólagávu, so tað liggur so væl fyri...Niðri í skóginum er einastaðni sórin sandur, har sum teir stóru dreingirnir hava gjørt "flymmibakkar" (sum mamma og Páll plagdu at kalla tað) sum eg kann royna meg á. Enn dugi eg ikki so væl sum teir stóru, men eg royni, og vóni at tá eg veri so stórur sum teir, fari eg eisini at duga. Hvør veit, kanska eg so eisini fari at verða kallaður Motorbøllin :)
Ingen kommentarer:
Send en kommentar